صعود به قله توچال از مسیر چشمه نرگس

پس از مدت‌ها برای صعود به قله توچال تصمیم گرفتیم تا از مسیر چشمه نرگس و یال چهارپالون قله توچال (۳۹۶۲ متر) را  صعود کنیم. قله ای که برای کوهنوردان، پایتخت کوه‌‌های ایران و برای بسیاری از تهرانی‌ها آشنایی دیرین است.

با نظر اعضای گروه کوهنوردی عطا قرار بر آن بود تا این برنامه به یاد و خاطره بانوی کوهنوردی ایران، مرحوم لیلا اسفندیاری برگزار شود.

عنوان برنامه: صعود تابستانی به قله توچال (۳۹۶۲ متر)

مسیر حرکت: میدان سربند – پناهگاه شیرپلا – چشمه نرگس – یال چهارپالون – قله توچال

مدت برنامه: ۲ روز (پنجشنبه ۱۲ شهریور و جمعه ۱۳ شهریور ۹۴)

زمان و مکان حرکت: ۱۶:۳۰ پنجشنبه ۱۲ شهریور ۹۴ از کنار مجسمه

سرپرست برنامه: آقای شهرام ثقفی

همنوردان در برنامه: آقایان حمیدرضا صادقی، حامد اسپرهم، رضا آنتونی، پویا بنایی، امیر هوشنگ قاسمی و خانم نورا صیامی

حرکت خود را ساعت ۱۶:۴۵ از میدان سربند و از کنار مجسمه کوهنورد آغاز کردیم.

برای شروع ۲ مسیر پیش رو داریم:

• مسیر کنار رودخانه یا روستای پس قلعه
• مسیر مستقیم به کوه

ما از مسیر شماره ۲ و از کنار ایستگاه تله سیژ حرکت خود را آغاز کردیم. در این قسمت از راه اگر به بالای سر خود نظری بیاندازید تله سیژ دربند را مشاهده خواهید کرد.

در ادامه مسیر در سمت راست روستای قدیمی پس قلعه را مشاهده می‌کنیم و به قهوه خانه‌های متعددی می‌رسیم.

در ادامه مسیر و گذشتن از قهوه خانه‌ها و روستای پس قلعه اگر به سمت راست دره نگاهی بیاندازید منطقه بند یخچال را خواهید دید، که میعادگاه سنگنوردان است، این منطقه پوشیده از صخره‌های بزرگ با اشکال گوناگون است، که هر هفته در فصل بهار و تابستان شاهد حضور سنگنوردان متعددی در این مکان هستیم.

مسیر را به سمت کمپ هلال احمر ادامه دادیم. هر از چندگاه، نگاهی به مسیر پشت سر انداخته و انتظار یاران متاخر را می کشیم. کمی پایین تر از کمپ هلال احمر هستیم که دو تن از همنوردانمان در گروه عطا خود را به گروه رسانیده و به ما ملحق شدند.

پس از عبور از کمپ هلال احمر به کافه رجب و ابتدای دره شیرپلا رسیدیم.

در اینجا به دعوت یکی از همنوردان به بهانه ی قبولی در مقطع ارشد دانشگاه در کافه رجب مهمان امیر قاسمی دوست و همنوردمان شدیم. و اندکی هم نفس تازه کردیم.

از کافه رجب تا پناهگاه شیرپلا مسیر صخره‌ای می‌باشد و می‌بایست دقت فراوانی برای صعود انجام داد، در مسیر بر روی صخره‌ها طناب‌هایی نصب شده که کوهنوردان از آن برای امنیت بیشتر استفاده میکنند، مسیر را ادامه داده و پای به دره زیبای شیرپلا می‌نهیم.

بعد از عبور از مسیر صخره‌ای دره شیرپلا، به چشمه مریم رسیدیم و پس از پر کردن قمقمه ها و نوشیدن کمی آب خنک مسیر را ادامه داده تا پس از چند پیچ با شیب نسبتا زیاد به آخرین کافه (کافه آبشار دوقلو) در مسیر پناهگاه شیرپلا رسیدیم.

بعد از رسیدن به این کافه می‌توان پناهگاه شیرپلا را به وضوح در روبروی خود و در ارتفاع بالا‌تری مشاهده کرد، در اینجا می‌بایست مسیر کوتاه ولی به نظر تمام نشدنی پایین پله های پناهگاه را که بصورت شن اسکی میباشد طی کنیم تا به پله های پناهگاه برسیم.

با فریاد همیشگی گروه بصورت هپیپ هورا انرژی دوباره‌ای به گروه تزریق شد و این قسمت را هم طی کرده و وارد پناهگاه شدیم.

پناهگاه شیرپلا شبی نسبتا شلوغ را به خود میدید. از آنجا که تیم ملی فوتبال ایران هم با تیم گوام در چارچوب مسابقات مقدماتی جام جهانی بازی داشت و این مسابقه در حال برگزاری بود اکثر رفقا و همنوردان حاضر در سالن پناهگاه مشغول استراحت و تماشای این دیدار بودند. ما نیز گردهم مشغول صرف غذا و تماشای مسابقه فوتبال شدیم.

پس از اندکی استراحت به بالکن پناهگاه رفتیم و مشابه دوستان دیگری که بصورت انفرادی یا در غالب گروه های مختلف به پناهگاه رسیده بودند مشغول تماشای نمای شهر تهران در شب شده و چندتایی هم عکس گرفتیم.

هوا بسیار خنک و دلچسب بود، با نظر سرپرست گروه در یکی از اتاقهای پناهگاه اسکان یافته و برای استراحت آماده شدیم تا در روز بعد بتوانیم با انرژی بیشتر و سرحالتر برنامه را به سمت قله ادامه دهیم.

صبح هنگام راس ساعت ۵ افراد گروه با بیدار باش بنده همگی برخاسته و آماده حرکت شدند. در این هنگام با تماسی که با یکی از همنوردان متاخر برقرار شد مشخص گردید که ایشان (آقای حمیدرضا صادقی) در پای پناهگاه هستند و تا دقایقی دیگر به گروه ملحق خواهد شد.

گروه جهت صرف اندک صبحانه ای وارد سالن شد و در اینجا آقای حمید صادقی و پویا بنایی و سه تن از آشنایان هم به گروه ملحق شدند. هوا بسیار عالی بود.

ساعت ۶:۳۰ صبح روز جمعه ۱۳ شهریور ۱۳۹۴ پس از صرف صبحانه پای در مسیر صعود به قله نهادیم و از مسیر یال چهارپالون، صخره های متعدد و بسیاز زیبا را به سمت چشمه نرگس طی کردیم.

مسیر بسیار زیبا بود و صدای آب جاری در رود باعث شادابی بیشتر گروه شده بود.

لحظه لحظه و جای جای مسیر برای عکاسی بسیار مطلوب می نمود.

آبشارهای کوتاه قامت ولی زیبای متعددی در مسیر رود وجود داشت که مدام به افراد گروه دستور ایست می داد تا بیننده آن باشند.

بعد از حدود ۲ ساعت کوهپیمایی در شیبی متوسط، چشمه زیبای نرگس در سمت راست خودنمایی کرد. چشمه آبشار مانند بسیار زیبایی که با آب زلال و خنکش منتظر ما بود.

با رسیدن به چشمه نرگس تصمیم گرفتیم تا کمی توقف کرده و چایی بنوشیم پس دقایقی را صرف دیدن مناظر اطراف و دره ی زیر پا و نوشیدن چای و نسکافه کردیم.

در شهرستان «شمیرانات» ۱۷۴ دهنه چشمه جاری است که مهمترین آنها عبارتند از: «چشمه آب کمر»، «چشمه پلک»، «چشمه پیاز چال»، «چشمه سفید آب»، «چشمه کوثر»، «چشمه مرشد»، «چشمه نرگس» و …

همچنین در کوهستانهای «شمیرانات» آبشارهای متعددی دیده می شوند که از جاذبه‌های طبیعت «شمیرانات» محسوب می گردند. مهمترین این آبشارها عبارتند از: «آبشار دوقلو»، «آبشار پس سنگ»، «آبشار جوزک» ، «آبشار چال مگس»، «آبشار سوتک» و …

آبشار دوقلو شیرپلا با طبیعت زیبای خود در ارتفاع ۲۷۰۰ متری، در زیر پناهگاه شیرپلا قرار گرفته و از زیباترین آبشارهای ناحیه شمیران به شمار می رود.

در شمال شیرپلا، دو چشمه معروف “چشمه نرگس” و “فرخلا”  قرار دارند که آب این چشمه ها به علت برخورد با سنگ و ماسه از گوارایی خاصی برخوردارند.

در طول مسیر کوهنوردی شیرپلا و پس از گذشتن از روستاهای پس قلعه، ده‌ها آبشار کوچک و بزرگ با صدای دلنشین خود شما را تشویق به صعود می‌کنند. این آبشارها مخصوصا در فصل بهار با صدای دلنواز خود، آرامشی وصف ناشدنی به رهگذران و کوهنوردی می‌بخشند.

از چشمه نرگس، پناهگاه امیری و مسیر دسترسی به قله توچال و کوهنوردانی که در مسیر بودند مشخص بود. از چشمه حدود یک ساعت مسیر را به سمت جانپناه سنگی که در مسیر یال چهارپالون درست شده ادامه دادیم تقریبا هم ارتفاع با پناهگاه امیری بودیم.

اندکی هم در کنار سنگچینهای این جانپناه نشستیم و استراحتی کردیم و کمی هم مواد قندی مصرف کردیم.

پس از کمی استراحت مسیرمان را از روی سنگهای تیز و خشنی که در پایین یال بود ادامه دادیم تا آنکه بر روی یال قرار گرفتیم. از اینجا هم منظره تهران وسیعتر شده بود و هم از جبهه شمال روستاهای شمال تهران قابل رویت بود و از همه مهمتر شاه کوه ایران دماوند همیشه سپید هم خودنمایی میکرد.

با وجود خستگی در پاهایمان ولی با انگیزه مسیر را ادامه دادیم گاهی به قله نگاهی میکردیم و زیر لب میگفتیم پس چرا نمیرسیم!  

به یکی از دوستان گفتم قله از اونی که فکر میکنی بهت نزدیکتره پس مکث نکن و براهت ادامه بده دیگه رسیدیم.

در واقع مدت زمانی که از پناهگاه شیرپلا برای رسیدن به قله آنهم از مسیر یال چهارپالون صرف میشود در حدود ۴ الی ۵ ساعت است. اما گروه بدلیل یکی دو نوبت توقفی که در مسیر چشمه نرگس و جانپناه سنگی داشت با تاخیر یکساعتی در حدود ساعت ۱۲ به قله رسید.

هوای قله بسیار خنک و باد هم درحال وزیدن بود. از طرف گروهی دیگر دعوت به خوردن خربزه شدیم که بسیار دلچسب بود و کمی غافلگیرانه.  

اندک استراحتی کردیم و خوشحال و مسرور از فتح چندین باره توچال مشغول عکاسی و گپ و گفت با دوستان شدیم.

کمی بعد از همان مسیر صعود شروع به بازگشت نمودیم و حدودا ۵۰۰ متری را پایین آمدیم که آقای حمید صادقی از همنوردان متاخرمان را دیدیم که عزم قله داشته و ما نیز مجدد در جوار ایشان به قله بازگشتیم تا در کنار ایشان نیز چند عکسی به یادگار بگیریم. (اینگونه بود که بقول همنوردان، ۲ بار قله را فتح کردیم.)

دوستان برای بازگشت از قله ۳ مسیر پیشنهاد کردند:

• همین مسیر صعود را انتخاب و بازگردیم.
• از مسیر یال امیری و دره اسون بازگردیم.
• از قله به سمت ایستگاه ۷ تله کابین فرود و سپس با تله کابین به ایستگاه ۵ و بعد از آن به پارکینگ ولنجک برویم.

تصمیم بر آن شد که از مسیر تله کابین بازگردیم که حدود نیمساعتی بیش نگذشت که گروه به پله های تله کابین رسید و مسیر را با تله تا ولنجک پیمودیم و برنامه را با موفقیت و در سلامت کامل افراد خاتمه دادیم.

گروه کوهنوردی عاشقان طبیعت ایران (عطا)، این صعود را تقدیم به روح بانوی کوهنوردی ایران مرحوم لیلا اسفندیاری نمود.

در خاتمه گزارش، از همت دوستان و همنوردان حاضر در این برنامه کمال تشکر را داشته و از دوستان و رفقای غایب هم دعوت مینمایم تا در برنامه های آتی شرکت نموده و باعث دلگرمی بیشتر ما شوند.

“شاد و پیروز باشید”