قلل ناز و کهار
قلل ناز و کهار در حاشیه شرقی منطقه البرز غربی و در امتداد رودخانه کرج، مرز طبیعی کوهستان طالقان و ساوجبلاغ و آسارا واقع شدهاند.
توپوگرافی قلل ناز و کهار
کهار، کوه بزرگ و مرتفعی است که از سمت شمال شرق توسط گردنه سیرابشم به قلل هفتخوانی و کرچان و از سمت غرب به قلل ناز و وارکش متصل میگردد و از شمال به آبادیهای گرآب و گتهده طالقان و از سمت جنوب به آبادیهای کلوان و کلها محدود میشود.
ارتفاع قله ناز ۴۱۰۸ متر و ارتفاع قله کهار ۴۰۵۰ متر میباشد که این دو قله چهارهزار مترری در منطقه البرز غربی واقع شدهاند. این قلل به طور طبیعی جدا کننده دره جاده چالوس و طالقان میباشد.
بخش شمالی قله کهار (کاهار) و خطالرأس غربی آن کاملا مشرف به منطقه طالقان است و بخش شمالی خطالرأس شرقی آن مشرف به گردنه عسلک و درههای آزادبر و کهنه ده میباشد که در نهایت به روستای گچسر ختم میشود.
جانپناههای قلل ناز و کهار
در بخش جنوبی قلل کهار و ناز دو جانپناه وجود دارد. جانپناه قله ناز موسوم به جانپناه سیادر در ارتفاع ۲۹۰۰ و جانپناه کهار در ارتفاع ۳۴۰۰ متری قرار گرفته است.
همچنین در مسیر جنوبی قلل کرچان و کلاشویا جانپناهی مخروبه موسوم به کامک وجود دارد.
»» با پناهگاهها و جانپناههای ایران آشنا شوید ««
کروکی مسیر صعود به قلل ناز و کهار
دانلود ترک مسیر صعود به قلل ناز و کهار
ترک مسیر صعود به قله کهار دیماه ۱۳۹۹ | نیما حمیدی
ترک مسیر صعود به قله کهار و پیمایش خطالرأس کهار به ناز | باشگاه برزین مهر
»» آب و هوای قله کهار ارتفاع ۴۰۵۰ متری ««
صعود به قلل ناز و کهار
برای صعود به قلل ناز و کهار در یکی از بهترین فصول سال، زمانی که هنوز برفهایی وجود دارند تا به طبیعت سرسبز ارتفاعات، جلال و شکوه ویژهای بخشند، میتوان راهی یکی از قللی شد که کمتر میشود نظیرش را در منطقه یافت.
در جاده کرج به چالوس یک پیچ پس از پل خواب، وارد جاده آسفالته ده کیلومتری کلوان شوید تا پس از عبور از باغهای مصفای آیگان به کلوان بزرگ با مردمانی خونگرم و مهربان برسید.
پس از پشت سر نهادن کوچه باغها، توسط پلی بزرگ از رودخانه خروشان عبور کرده و از مسیر مالرو به سوی تپههای سرخ رنگی در بالای ده کلها ادامه مسیر دهید. یال بزرگ کهار از اینجا آغاز میگردد.
تپه ماهورها را یکی پس از دیگری پشت سر نهاده و این قسمت از مسیر را که بر شیب آن افزوده شده را طی کنید تا به جانپناه کهار در ارتفاع ۳۲۰۰ متری برسید. جانپناه کهار محل مناسبی برای استراحت مختصر و تجدید قوا برای ادامه مسیر خواهد بود.
در ادامه یال را با شیبی نسبتا تند طی کنید تا به لبه یال گرزهنو برسید و سپس رو به سوی قله، باز هم تپههای رنگارنگ را پشت سر گذارید.
وقتی بر بلندای آخرین سربالایی قرار میگیرید تازه به دشتی وسیع برخواهید خورد. این بخش از مسیر هوایی سرد و یخچالی دارد و از اینجا قله کهار آماده پذیرایی از گامهای شماست تا خود را بر بلندای آن برسانید.
دید از قله کهار
وقتی بر فراز قله کهار میایستید و به اطراف مینگرید، با مناظری با شکوه روبرو خواهید بود، از همه زیباتر شاهزاده کج گردن، آزادکوه است که رخ بسیار زیبایی به بیننده نشان میدهد. پس از آن منطقه علمکوه و شاه البرز و در دوردستهای جنوبشرقی، کوهستان توچال در دیدرس شما قرار دارد.
صعود به قله ناز
پس از استراحت و تماشای مناظر زیبا از فراز قله کهار، به سمت گردنه مابین قله کهار و قله ناز فرود آیید. با عبور از قله فرعی ۳۹۵۰ متری موسوم به قله میان کهار یا کهار کوچک خود را به یال شمالی قله ناز برسانید و از این طریق پس از مدتی نهچندان کوتاه بر بلندای قله ناز به ارتفاع ۴۱۸۰ متر قرار خواهید گرفت.
قله ناز را به سمت قله فرعی ۴۰۰۰ متری میشه نو ترک کرده و با صعود آن از یال طولانی شرقی، به سوی قله ۳۲۵۰ متری مخروطی سیادر حرکت کنید و پس از مدتی به قله و سپس جانپناه کوچک پشت آن خواهید رسید.
ادامه مسیر از راه مالرو شما را به سوی گردنه کلوان و بالاخره به باغات ده میرساند. اگر برنامه صعودتان را صبح زود از کلوان شروع کرده باشید، میتوانید این مسیر را در طی یکروز بصورت کامل بپیمایید. بهترین زمان صعود به قلل ناز و کهار اواخر خردادماه است.
دید از قله ناز
از فراز قله ناز شاهد دره طالقان با گسترهی چشمگیر در شمال و قله اشکدر در جنوب و خطالرأس دندانهدار ساوجبلاغ که در غرب امتداد مییابد، خواهید بود.
صعود زمستانی به قلل ناز و کهار
هوای سرد و طوفانی، ویژگی قله کهار و برفکوبی سنگین یال قله ناز از خصوصیات صعود زمستانی قلل ناز و کهار به شمار میروند.
گرچه صعود قلل ناز و کهار نیازمند درگیری با صخره و سنگنوردی نیست، ولی به تجربه خوبی در زمینه شناخت و آشنایی با صعود زمستانی و تکمیل لوازم و تجهیزات کوهنوردی نیاز دارد.
همچنین جانپناه سیادر و جانپناه کهار میتوانند در موفقیت برنامه صعود به قلل ناز و کهار نقش ارزندهای ایفا نمایند.
منبع: “کوهنوردی در ایران” علی مقیم