متن کامل بیانیه تیرول UIAA
بهترین شیوه عملکرد در ورزش‌های کوهستانی

بیانیه تیرول UIAA به منظور مشخص نمودن بهترین شیوه عملکرد و رفتار در ورزش‌های کوهستان در 8 سپتامبر سال 2002 طی نشستی که به آینده این ورزش‌ها نظر داشت، منعقد شد.

بیانیه تیرول UIAA شامل مجموعه‌ای از ارزش‌ها و نکات اخلاقی می‌باشد که برای کمک به عملکرد صحیح علاقمندان رشته‌های مرتبط با طبیعت و کوهستان تدوین شده است.

در سرتاسر دنیا میلیون‌ها نفر به کوهنوردی، کوهگردی، گلگشت و صخره‌نوردی می‌پردازند. در بسیاری از کشورها ورزش‌های کوهستان بخش قابل توجهی از زندگی روزانه را تشکیل می‌دهد. از نظر انگیزه‌های لازم برای پرداختن به یک فعالیت، کمتر فعالیتی را می‌توان یافت که تا این حد جذابیت و کشش داشته باشد.

این رشته از ورزش‌ها، برای علاقمندانشان این فرصت را بوجود می‌آورند تا برای خود اهداف مشخصی را در نظر گرفته و بر اساس آن فعالیتی بلندمدت و با ارزش را دنبال نمایند. از جمله جذابیت‌ها و انگیره‌های موجود در این رشته از فعالیت‌ها می‌توان به؛ تامین سلامت، تحرک، ارتباط با طبیعت، انگیزه‌های اجتماعی و در نهایت لذت کشف و ماجراجوئی اشاره کرد.

بیانیه تیرول UIAA به منظور مشخص نمودن بهترین شیوه عملکرد و رفتار در ورزش‌های کوهستان در 8 سپتامبر سال 2002 طی نشستی که به آینده این ورزش‌ها نظر داشت، منعقد شد.

بیانیه تیرول UIAA شامل مجموعه‌ای از ارزش‌ها و نکات اخلاقی می‌باشد که برای کمک به عملکرد صحیح علاقمندان رشته‌های مرتبط با طبیعت و کوهستان تدوین شده است.

بیانیه تیرول UIAA در واقع مجموعه‌ای از قوانین یا دستورالعمل‌های جزء به جزء نیست بلکه:

• به ارزش‌های اساسی و بنیادین این گروه از ورزش‌ها در دنیای امروزی می‌پردازد.
• اصول و استانداردهای کلی سرپرستی و هدایت‌های تیمی را بیان می‌کند.
• الگوئی از معیارهای اخلاقی در شرایط نامعین را به تصمیم‌گیرندگان ارائه می‌دهد.
• اصول اخلاقی را که مردم عادی می‌توانند این گونه از ورزش‌ها را با آن قضاوت کنند در اختیار می‌گذارد.
• برای مبتدیان این ورزشها از بایدها و نبایدهای اخلاقی این فعالیت‌ها می‌گوید.
• هدف بیانیه تیرول UIAA آن است که امکان شناسائی استعداد و کشش درونی نسبت به ورزش‌های کوهستانی؛ رشد شخصی و اجتماعی؛ همچنین درک فرهنگی و آگاهی از محیط را برای علاقمندان ایجاد کند و در همین راستا از ارزش‌های نا نوشته سنتی و جذابیت‌های ذاتی این فعالیت‌ها استفاده کرده و درجهت تامین نیازها و مقتضیات زمان بهره‌برداری نماید.

ارزش‌های بنیادینی که بیانیه تیرول بر اساس آن نوشته شده است، طیف وسیعی از ورزش‌های کوهستان از گلگشت گرفته تا فعالیت در ارتفاعات بالا را پوشش می‌دهد. اگرچه ممکن است راهکارهای این بیانیه برای نخبگان ورزش‌های کوهستان اندک به نظر برسد، اما بخش عمده‌ی این توصیه‌ها متوجه تمامی علاقمندان به این دسته از فعالیت‌ها می‌باشد.

بیانیه تیرول UIAA نظر مخاطبین خود را به درک مفاهیم زیر جلب می‌نماید:

• پذیرش خطرات و مسئولیت‌ها
• برقراری توازن بین اهداف، مهارت‌ها و تجهیزات موجود
• عملکرد صحیح و گزارش صادقانه
• تلاش برای انجام بهینه‌ی این ورزش و عدم توقف در یادگیری و آموزش
• داشتن صبر، توجه و کمک به یکدیگر
• مراقبت از اجزای طبیعی و وحشی محیط کوهستان
• حمایت و توجه به گروه‌های محلی، بومی و تلاش درجهت کسب رضایت آنها

بیانیه تیرول UIAA براساس سلسله مراتب ارزشی زیر استوار می‌باشد:

1 – شأن انسانی: بیانیه تیرول بر این باور است که انسان آزاد آفریده شده است و از نظر شأن و مرتبه تمامی انسان‌ها برابر و بدون در نظر گرفتن جنسیت دارای حقوقی مساوی هستند و می بایست رفتاری برادرانه با هم داشته باشند.

زندگی، آزادی و خوشبختی: به عنوان اصلی غیر قابل انکار در حقوق انسانی و با نظر گرفتن مسئولیت‌های خاص در ورزش‌های کوهستانی، این بیانیه قصد دارد در سه زمینه “زندگی، آزادی و خوشبختی” و در جهت حفظ حقوق انسانها در جوامع کوهستانی موثر باشد.

2 – دست‌نخورگی طبیعت: این بیانیه پیمان نامه‌ای است درجهت امنیت ارزش‌های زیست محیطی، حفظ ویژگی‌های دنیای وسیع کوهستان، حفاظت و حمایت از گونه‌های گیاهی و جانوری که در معرض هستند.

3 – همبستگی و اتفاق نظر: پرداختن به ورزش‌های کوهستان فرصتی مغتنم در جهت مشارکت و گسترش فعالیت‌های گروهی، ایجاد تفاهم و غلبه بر موانع ناشی از تبعیضات جنسی، تفاوت‌های سنی، ملیتی، اخلاقی، اعتقادی و سطح توانائی اجتماعی را بوجود می‌آورد.

4 – خودباوری: این ورزش‌ها دارای قابلیت لازم برای پیشرفت‌هائی قابل توجه و با ارزش در جهت نیل به اهداف و خواسته‌های شخصی می‌باشد.

5 – حقیقت: لزوم وجود صداقت و راستی برای رسیدن به اهداف مورد نظردر ورزش‌های کوهستانی و صعودها ضروری است. اگر فریب و دورنگی جایگزین حقیقت شود، رسیدن به هدف ناممکن و یا بی‌اعتبار می‌شود.

6 – رسیدن به درجات عالی‌تر: یکی از ویژگی‌های این رشته ورزش‌ها در آن است که با پرداختن به آنها می‌توان به اهدافی که پیش از این قابل دسترس نبودند، دست‌یافت و مجموعه‌ای از اهداف اصولی و عالی‌تر را برای خود تعیین کرد.

7 – ماجراجوئی: برای اداره خطر در ورزش‌های کوهستان قضاوت‌های صحیح، مسئولیت‌پذیری و داشتن مهارت ضروری است. تنوع حاکم بر این ورزش‌ها این امکان را فراهم می‌سازد تا هر کس بنابر علایق ماجراجویانه خاص خود و با در نظرگیری مهارت‌هایش در مقابل خطرات موجود، بدان بپردازد. (تناسب و تعادل بین خطر و مهارت)

بندهای ببیانیه تیرول UIAA

بند 1 – مسئولیت‌های فردی

اصل اخلاقی:

“کوهنوردان و صخره‌نوردان در وضعیتی به این ورزش می‌پردازند که احتمال خطر و حوادث در محیط برای آنان وجود داشته و ممکن است امکان کمک موجود نباشد. با در نظرگیری این واقعیت، آنان به این فعالیت پرداخته و خود مسئول سلامت و حفظ جانشان هستند. فعالیت‌های آنان نباید اطرافیان یا محیط پیرامون آنها را به خطر اندازد.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

• ما اهداف ورزشی‌مان را بر مبنای مهارت‌های واقعی خودمان و نفرات تیم و بر اساس وضعیت کوهستان انتخاب می‌کنیم. انجام ندادن صعود می‌بایست یک گزینه‌ی ارزشمند به حساب آید.
• اطمینان حاصل می‌کنیم که آموزش‌های لازم جهت هدفی که با دقت طراحی کرده و محیای آن هستیم؛ را داریم.
• اطمینان حاصل می‌کنیم تجهیزات کامل را داریم و نحوه استفاده از آن را می‌دانیم.

بند 2 – روحیه‌ی تیمی

اصل اخلاقی:

“اعضای گروه در برنامه‌های کوهنوردی و … باید آمادگی پذیرش شرایط تیم را داشته و منافع و توانائی‌های جمع را مد نظر داشته باشند.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

• هر عضو گروه می‌بایست مسئولیت سلامت اعضای تیم را در نظر گرفته و آن را بر عهده گیرد.
• هیچ عضو تیم را نباید تنها رها کرد. در صورتیکه این جدائی خطر داشته باشد و زندگی شخص را تهدید کند.

بند 3 – گروه‌های کوهنوردی

اصل اخلاقی:

“به تمام افرادی که در محیط کوهستان برخورد می‌کنیم به یک میزان احترام می‌گذاریم. حتی در شرایط بحرانی و تنش‌زا هم فراموش نمیکنیم که با سایرین آنگونه رفتار کنیم که دوست داریم با ما رفتار شود.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

• هر آنچه می‌توانیم انجام می‌دهیم تا کسی را به خطر نیندازیم و سایرین را از خطرات احتمالی مطلع سازیم.
• به عنوان یک بازدیدکننده به قوانین محلی احترام می‌گذاریم.
• بیش از حد نیاز مزاحم دیگران نمی‌شویم و اجازه می‌دهیم گروه‌هایی که سریعتر حرکت می‌کنند از ما بگذرند و مسیر را اشغال نکرده و دیگران را منتظر نمی‌گذاریم. (سد معبر نمی‌کنیم.)
• گزارش صعود ما بدرستی تنظیم شده و ناظر بر جزئیات وقایع می‌باشد.

بند 4 – حضور و بازدید از کشورهای خارجی

اصل اخلاقی:

“به عنوان مهمانی در فرهنگ‌های بیگانه می‌بایست همواره با ادب و بردباری با آن مردم رفتار کنیم. (با میزبان‌های خود). به کوه‌های مقدس و سایر امکان مقدس احترام بگذاریم. همواره آماده همکاری و همراهی با مردم و جوامع محلی باشیم. درک فرهنگ‌های بیگانه بخشی از تکمیل تجارب صعود است.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

• همواره با مردم کشور میزبان با مهربانی، صبر و احترام رفتار می‌کنیم.
• به شدت نسبت به قوانین وضع شده توسط کشور میزبان پای‌بند می‌مانیم.
• بهتر است پیش از شروع سفر، در زمینه‌ی تاریخ، جامعه، ساختار سیاسی، هنر و مذهب کشوری که به آن وارد می‌شویم، اطلاعات کسب نمائیم تا درک بیشتری از مردم آنجا و محیط پیرامون خود داشته باشیم. در شرایط سیاسی ناپایدار و نامشخص از مشورت با افراد رسمی استفاده می‌کنیم.
• بهتر است کمی درمورد لغات و جملات کلیدی زبان آن مردم بدانیم. نحوه سلام و احوالپرسی، تشکر و قدردانی، روزهای هفته، زمان، اعداد، … . گاهی اوقات شگفت‌زده می‌شوید که تا چه حد این سرمایه‌گذاری اندک در کیفیت ارتباط‌تان موثر است. به این شیوه ما به درک متقابل فرهنگی کمک می‌کنیم.
• هرگز از فرصت تبادل مهارت‌های صعود خود با افراد مشتاق محلی غافل نشوید. ملحق شدن به اردوهایی که نفرات کشور میزبان در آن شرکت دارند بهترین راه برای تبادل تجارب است.
• تحت هیچ شرایط و به هیچ قیمتی با احساسات مذهب میزبانان خود مخالفت نمی‌کنیم. برای مثال نباید برهنه در جائی حاضر شویم. (بخصوص در جائی که از نظر مذهبی یا دلایل اجتماعی این کار قابل قبول نیست.) اگر برخی از نظرات و بیانات مذهبی دیگران خارج از درک ماست، صبر می‌کنیم و از قضاوت پرهیز می‌نمائیم.
• به تمام ساکنین محلی در صورت نیاز ایشان کمک می‌دهیم. پزشک تیم گاهی در شرایطی خاص می‌تواند تغییرات سرنوشت‌سازی در وضعیت زندگی هر شخص بیمار بوجود آورد.
• درصورت مناسب بودن شرایط و به منظور کمک به اقتصاد مردم بومی از خدمات محلی موجود استفاده می‌کنیم.
• تمایل ما همواره بر همکاری با اجتماعات محلی کوهنوردی به وسیله کمک به شکل‌گیری زیرساخت‌ها و حمایت از توسعه‌های احتمالی، می‌باشد. برای مثال از همکاری در امور آموزش و خدمات آموزشی یا سرمایه‌گذاری‌های اقتصادی هماهنگ با محیط زیست و حفظ آن می‌توان یاد کرد.

بند 5 – مسئولیت راهنمایان کوهستان و سایر سر پرستان

اصل اخلاقی:

راهنمایان حرفه‌ای کوهستان، سایر سرپرستان و اعضای گروه هر کدام باید به درک متقابلی از یکدیگر برسند و به خواسته‌ها و حقوق دیگری احترام بگذارد. برای رسیدن به درجه‌ی یک راهنما، سرپرست یا عضو خوب باید خطرات و ریسک‌های هدف مورد نظر را شناخته و مهارت‌ها، تجارب و تجهیزات لازم برای رسیدن به آنها را فراهم نمود. بررسی شرایط جوی جزء لاینفک یک برنامه می‌باشد.

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

راهنما یا سرپرست گروه می‌بایست مشتری یا عضو تیم را در مورد خطر ذاتی هر صعود و سطح خطر صعود مورد نظر مطلع سازد و اگر تجربه لازم درمورد آن کار را داشتند آنان را در روند تصمیم‌گیری مشارکت داد.

• مسیر صعود و فعالیت باید بر اساس تجارب و مهارت‌های مشتری یا اعضای تیم انتخاب شود. با انتخاب مسیر مناسب می‌بایست ضمن ایجاد حس نشاط و لذت کافی از برنامه موجب ارتقاء سطح تجربه و آگاهی‌ها نیز شد.
• اگر لازم باشد راهنما یا سرپرست می‌بایست به محدودیت‌های توان خود اشاره کرده و در شرایط مناسب از اعضای تیم یا مشتریان همراهی بیشتری طلب کند. و همچنین مشتریان و اعضای تیم هم در صورتیکه فکر می‌کنند میزان خطر و ریسک انجام برنامه‌ای، بیشتر از توان و مهارت آنهاست، می‌بایست وضعیت خود را اعلام دارند تا جایگزین مناسب برای آنان در نظر گرفته شود.
• در شرایط صعودهای سخت و ارتفاعات بالا، سرپرستان و راهنمایان می‌بایست با دقت نفرات تیم را در حداقل تعداد انتخاب کنند. ایشان باید مطمئن باشند که همه اعضاء کاملا نسبت به وجود محدودیت در حمایت و مراقبت از طرف سرپرست و راهنما (در شرایط خاص) آگاهی دارند.
• راهنمایان محلی همراهان بازدیدکننده را از ویژگی‌های منطقه و شرایط موجود مطلع می‌سازد.

بند 6 – حوادث و مرگ و میر

اصل اخلاقی:

“به جهت آمادگی برای رویاروئی با شرایط و وضعیت‌های اضطراری، حوادث جوی و خطرات احتمالی کوهستان کلیه‌ی شرکت‌کنندگان در برنامه باید درک صحیحی از خطرات بالقوه داشته و از مهارت لازم و تجهییرات مناسب برای این شرایط برخوردار باشند و همچنین آمادگی کمک به یکدیگر و رویارویی با عواقب ناشی از یک واقعه‌ی ناگوار را داشته باشند.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

کمک به فردی که دچار مشکل شده است قطعا بررسیدن به هدف مقدم است. حفظ زندگی یک فرد یا کم کردن آسیب فرد مصدوم بسیار ارزشمند تر از تلاش و سختی نخستین صعود است.

• در شرایط اضطراری و زمانی که تیم نیازمند کمک می‌باشد و امکان دستیابی به کمک از بیرون وجود ندارد، باید تمام توان و امکانات را متوجه کمک به فردی که دچار مشکل شده است سازیم. تا جائیکه خود را به خطر نیندازیم.
• شخصی که به شدت آسیب دیده یا در حال مرگ است را باید تا حد ممکن آرام نگاه داشته و به او کمک‌های زندگی بخش داد.
• در صورت فوت فرد سانحه دیده و در هنگامیکه امکان رسیدگی و انتقال فرد مصدوم و نجات آن بخاطر دورافتاده بودن منطقه وجود ندارد، می‌بایست موقعیت و محل مورد نظر را دقیقا ثبت و تا حد امکان نشانه‌گذاری نمود تا یافتن مکان مورد نظر امکان پذیر باشد.
• وسایل شخصی، همچون دوربین فیلم‌برداری و عکاسی، نوت بوک، نامه‌ها و سایر وسایل شخصی فرد فوت‌شده می‌بایست برای تحویل به بستگان متوفی کاملا مراقبت شوند.
• تحت هیچ شرایطی نباید عکس‌های متوفی بدون اجازه و رضایت خانواده‌اش منتشر شود.

بند 7 – دست‌یابی به مناطق کوهستانی و حفظ آنها

اصل اخلاقی:

“معتقدیم که آزادی دست‌یابی به مناطق کوهستانی و رشته‌های صخره‌ای با نگرشی مسئولانه حق ماست. می‌بایست همواره درحین اجرای برنامه‌ها نسبت به محیط پیرامون با حساسیت برخورد کنیم و مراقب طبیعت باشیم. ما به قوانین، بایدها و نبایدهایی که در مناطق کوهستانی مورد توافق کوهنوردان است احترام می‌گذاریم و به سازمان‌ها و مسئولین حفظ این مناطق توجه می‌کنیم.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

• از اقداماتی که برای حفظ محیط کوهستان و حیات‌وحش آن لازم است، حمایت می‌کنیم. ضمن پرهیز از ایجاد سر و صدا در محیط بکر طبیعت، مزاحمت برای حیات‌وحش را به حداقل می‌رسانیم و سایر کوهنوردان را به انجام این امر ترغیب می‌کنیم.
• در صورت امکان برای رسیدن به مقصد از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنیم تا ترافیک جاده‌ای را به حداقل برسانیم.
• به منظور پرهیز از تخریب و ایجاد مزاحمت برای محیط وحشی کوهستان، در حین صعود و فرود روی مسیرهای مشخص حرکت می‌کنیم. در مناطق وحشی، برای حفظ محیط زیست، بهترین مسیر را انتخاب می‌کنیم.
• در زمان آشیانه‌سازی و زاد و ولد گونه‌های زیستی به محدودیت‌های دسترسی فصلی احترام می‌گذاریم و به محض مطلع شدن از زمان آن سایر کوهنوردان را هم مطلع می‌سازیم تا اطمینان حاصل کنیم آنان نیز وارد آن منطقه نمی‌شوند.
• در اولین صعود، مراقب هستیم تا به گونه‌های نادر جانوری و گیاهی آسیب نرسانیم. در زمان ابزارگذاری‌ها و گشایش مسیرها تمام دقت خود را می‌کنیم تا حداقل تاثیر را روی محیط بگذاریم.
• افزایش نفرات در یک منطقه و عمومی‌سازی مسیرها با امکانات و شیوه‌های قدیمی می‌بایست با ملاحظات دقیق انجام شود. چرا که افزایش نفرات ممکن است حرکت بر روی مسیر را با دشواری همراه سازد.
• با استفاده از حداقل تکنیک‌های حمایتی آسیب‌رسان، کمترین آسیب را به صخره‌ها می‌رسانیم.
• نه تنها زباله‌های خود را به مناطق شهری باز می‌گردانیم، بلکه زباله‌های برجای‌مانده از سایرین را هم با خود می‌آوریم.
• در غیاب سرویس‌های بهداشتی، فاصله مناسب از خانه‌ها، محل‌های کمپ، نهرها، دریاچه‌ها و چشمه‌ها را گرفته و تمام اقدامات لازم جهت پرهیز از آسیب به اکوسیستم را انجام می‌دهیم. از آنچه باعث آسیب به حس زیبایی‌شناسی سایرین می‌شود پرهیز می‌کنیم.
• ما محل کمپ‌ها را تمیز نگه می‌داریم، از ریختن مواد دفعی تا حد امکان اجتناب می‌کنیم و یا بطور شایسته زباله‌هایمان را منهدم می‌سازیم.
• مصرف انرژی را به حداقل می‌رسانیم. خصوصا در کشورهائی که کمبود جنگل دارند و از فعالیت‌هائی که می‌تواند به کاهش آتی جنگل‌ها منجر شود، پرهیز می‌کنیم.
• در هنگام برگزاری اردوها و بخصوص در شرایطی که جنگل‌ها در معرض خطر می‌باشند، سوخت به میزان کافی برای تهیه غذای تمامی شرکت‌کنندگان را به همراه خواهیم داشت.
• گردشگری با هلی‌کوپتر می‌بایست در جائی که به طبیعت و فرهنگ منطقه‌ای آسیب می‌رساند به حداقل برسد.
• می‌بایست برای یافتن راه حل مناسب و مورد توافق طرفین در اختلافاتی که بر سر موضوع دست‌یابی به مسیر صعود با مالکین زمین‌ها و مسئولین و گروه‌ها به وجود می‌آید، مذاکره کرد.
• فعالانه در راه تحکیم و عمومی‌سازی قوانین حامی محیط زیست و بوجود آوردن زیر ساخت‌های ضروری اقدام می‌کنیم.
• با گروه‌های کوهنوردی و سایر تشکل‌های زیست محیطی در مسائل سیاسی که به حفظ طبیعت و حوزه‌های پیرامون آن مربوط می‌شود، همراه می‌شویم.

بند 8 – سبک و شیوه

اصل اخلاقی:

“مشخص بودن کیفیت اجرای یک برنامه و روش‌های حل مشکلات موجود درآن، بسیار مهمتر از پرداختن به خود مشکل است. اینکه چگونه به مسائل بپردازیم مهمتر از آن است که صرفا به یک مسئله (بصورت موردی) پرداخته شود. ما سعی داریم اثری از خود در طبیعت بر جای نگذاریم.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

• سعی داریم ویژگی‌های اصلی و ذاتی مناطق صعود را حفظ کنیم. خصوصا آنهائی که ارزش تاریخی دارند. این موضوع بدین معناست که کوهنوردان نباید حمایت‌های ثابت را در مسیرهای موجود افزایش دهند. مگر در مواردی که با مردم محلی اتفاق نظر بدست آید و از طریق توافق‌نامه، نخستین صعودکنندگان سطح ثابت‌گذاری، جایگزین کردن ابزار جدید یا خارج کردن ابزار موجود را تغییر دهند.
• ما به گوناگونی رفتارها و رسوم منطقه‌ای احترام می‌گذاریم و قصد نداریم دیدگاه‌های خود را بر فرهنگ کوهنوردی دیگران تحمیل کرده یا انتظار نداریم روش آنها روی ما تحمیل شود.
• صخره‌ها و کوه‌ها منابع محدودی برای فعالیت و ماجراجوئی هستند و می‌بایست بین کوهنوردانی که دارای علایق فراوان و متنوع می‌باشند و همچنین نسل‌های آینده بدرستی تقسیم شوند. ما می‌دانیم که نسل‌های آینده نیازمند یافتن راه‌های نو ماجراجوئی خود در این منابع محدود هستند. سعی می‌کنیم راه‌ها و مسیرها را به گونه‌ای باز کنیم که فرصتی را از آیندگان نگیریم.
• در مناطق سنگنوردی که برای رول‌کوبی مانعی وجود ندارد، مطلوب آن است که حتی در این گونه مسیرها از حداقل رول‌کوبی استفاده شود تا بدینوسیله به تمام سلیقه‌های گوناگون در صعود احترام گذاشته و فضای ایمن برای ماجراجویی‌های آتی راحفظ کنیم.
• مسیرهایی که از حمایت‌های میانی سازگار با طبیعت برخوردار هستند نیز می‌توانند به اندازه مسیرهایی که نیازمند به رول‌کوبی می‌باشند، برای کوهنوردان خلاق جذاب و امن باشند. بیشتر کوهنوردان می‌توانند در مورد جایگزین کردن حمایت امن طبیعی بجای استفاده از رول‌کوبی آموزش ببینند و باید بیاموزند که این روش در واقع ماجراجوئی بیشتری را برای آنها فراهم می‌کند و تجارب طبیعی و ارزشمندی را همراه دارد در عین حالیکه از نظر امنیت هم در همان سطح است، البته فراموش نشود ایمنی زمانی بدست می‌آید که تکنیک‌های روش‌های صعود بدرستی آموزش داده شده باشد.
• در شرایط بحث و جدل میان گروه‌هایی با سلیقه‌ها و علایق مختلف، کوهنوردان باید از طریق مذاکره و بررسی موضوع اختلافات را حل کنند تا این تفاوت‌ها باعث ایجاد مشکلاتی نگردد که در نهایت امکان دسترسی آنها به منطقه را از بین ببرد.
• هرگز نباید فشارهای اقتصادی روی مسائل اخلاقی صعود مردم یک منطقه تاثیر گذارد.
• داشتن سبک و روش خوب در مسیرهای ارتفاعات بالای کوهستان به معنای استفاده از طناب ثابت، استفاده از داروی انرژی زا یا کپسول اکسیژن نیست.

بند 9 – نخستین پیمایش

اصل اخلاقی:

“نخستین صعودها و گشایش مسیرها فعالیتی خلاقانه است و می‌بایست در حد امکان از نظر شیوه و سبک خوب و متناسب با سنت‌ها و معیارهای آن منطقه انجام شود و در برابر کوهنوردی محلی متعهدانه عمل نماید. در این کار نو می‌بایست نیازهای نسل‌های آینده‌ی کوهنوردی را هم در نظر داشت.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

• نخستین صعود باید از نظر زیست محیطی بی‌عیب و نقص انجام شود. این تلاش‌های نو می‌بایست با قوانین محلی، خواست مالکین زمین‌های منطقه و ارزش‌های معنوی جامعه بومی هماهنگ باشد.
• با برش دادن سنگ‌ها و افزودن گیره‌ها قصد تخریت آنها را نداریم.
• در منطقه آلپ نخستین صعودها باید منحصرا بصورت سرطناب انجام گیرد.
• بعد از احترام کامل به قواعد و رسوم محلی، تعیین نوع و سطح حمایت‌ها و ثابت‌گذاری در مسیر بر عهده نخستین گشاینده و صعودکننده است.
• در مناطقی که توسط گروه‌های محلی به عنوان زیستگاه حیات‌وحش یا محدوده‌های حفاظت شده مشخص شده‌اند، به منظور بوجود آمدن کمترین آسیب محیطی، می‌بایست از حداقل رول‌کوبی استفاده کرد.
• در نخستین گشایش‌ها و پیمایش‌ها می‌بایست با کمترین میزان سوراخ‌کردن و ابزارگذاری ثابت در مسیر صعود همراه باشد. (حتی در کارگاه‌های ثابت هم از رول‌کوبی استفاده نشود، مگر واقعا ضروری باشد.)
• مسیرهائی که شرایط انجام صعود و ماجراجویی را دارند، می‌بایست تا حد امکان به شکل طبیعی خود باقی بمانند. باید به حمایت‌های میانی متحرک اعتماد کرد (در جائیکه امکان آن وجود دارد.) و رول‌کوبی فقط در زمان ضرورت و آنهم بر اساس شرایط مسیر استفاده نمود.
• ویژگی مستقل بودن مسیرهای مجاور نباید در اثر صعود ما در معرض خطر قرار گیرد.
• در زمان گزارش اولین صعود می‌بایست به جزئیات کار تا حد امکان با صحت و درستی پرداخته شود. صداقت کوهنورد و صحت گفته‌هایش تا زمانیکه مدارک مستدل ارائه ندهد به اثبات نمی‌رسد.
• کوه‌های ارتفاع بالا منابع محدودی هستند، ما در مورد آنها بطور ویژه کوهنوردان را تشویق می‌کنیم تا بهترین روش‌ها را انتخاب کنند.

بند 10 – حمایت مالی، تبلیغات و روابط عمومی

اصل اخلاقی:

“همکاری بین حامیان مالی و ورزشکاران می‌بایست بصورت رابطه‌ای حرفه‌ای و در جهت منافع کوهنوردان تعریف شود. وظیفه‌ی جامعه کوهنوردی آموزش و اطلاع‌رسانی به افکار عمومی و رسانه‌ها در تمامی جنبه‌ها و به شیوه‌ای فعال می‌باشد.”

توصیه‌های بیانیه تیرول UIAA:

درک متقابل حامی مالی و ورزشکار برای معین کردن اهداف مشترک ضروری است. بسیاری از جنبه‌های ورزش‌های کوهستان نیازمند مشخص شدن داشته‌های هر دو طرف (ورزشکار و حامی مالی) به گونه‌ای روشن و شفاف است تا بدین روش فرصت‌ها افزایش یابد.

برای حفظ و افزایش سطح عملکرد، کوهنوردان نیازمند حمایت مداوم از سوی حامیان مالی‌شان هستند. به همین دلیل ضروری است که حامیان حتی بعد از مجموعه‌ای از شکست‌ها و عدم موفقیت‌ها همچنان به حمایت خود از کوهنوردان ادامه دهند. تحت هیچ شرایطی حامی مالی نمی‌تواند کوهنورد را مجبور به اجرای کاری کند.

برای حضور دائم در رسانه‌ها می‌بایست مجاری ارتباطی ایجاد و ارتباط با آنها حفظ شود.

گزارش واقع‌گرایانه‌ی کوهنوردان از فعالیت‌هایشان آنها را به زحمت خواهد انداخت اما گزارش صحیح و صادقانه نه تنها اعتبار صعود آنان را افزایش می‌دهد بلکه به اعتبار این ورزش در نزد افکار عمومی نیز می‌افزاید.

ورزشکار نهایتا خودش مسئول به نمایش گذاشتن اصول اخلاقی و روش‌های عملکرد (ذکر شده در بیانیه تیرول) در رابطه با جوامع و محیط طبیعت نزد حامی مالی و رسانه‌ها و افکار عمومی است.

ترجمه و تلخیص: مینو ضابطیان و سعید صبور

منبع: سایت فدراسیون جهانی کوهنوردی و صعودهای ورزشی