قله وروشت

قله وروشت (وَرِوَشْت – Varevasht) شمالی‌ترین قلهٔ چهار هزار متری البرز مرکزی است که در استان مازندران و منطقهٔ حفاظت‌شده وروشت واقع شده است.

صعود به قله وروشت از روستاهای هریجان و ولی آباد که در شمال سیاه بیشه قرار دارند و تقریباً در فاصله ۶۰ کیلومتری شهرستان چالوس واقع شده‌اند، آغاز می‌گردد. قله وروشت یا کوه دهلا به دلیل قرار گرفتن در منطقه حفاظت‌شده و در مرز جنوبی جنگل‌های مازندران، دارای مسیر صعود بسیار زیبا، بکر و دارای طبیعت و مناظر فوق‌العاده می‌باشد.

وجه تسمیه قله وره وشت

وره وشت از دو بخش تشکیل شده است. بخش اول (وره = بره) یا همان گوسفند و بخش دوم وشت از ریشه (وشتن = پریدن)، بازی کردن و رقصیدن از روی سرخوشی و خوشحالی.

توپوگرافی قله وروشت

قله وروشت با ارتفاع ۴۰۲۵ متر یکی از قلل مرتفع کوه‌های منطقه نور می‌باشد. قله وروشت یا به قولی کوه دهلا قله‌ای با دیواره‌ها و تیغه‌های بلند است که جناح‌های شمالی آن به قله شاه پیل کوه و سپس ناحیه جنگلی منتهی می‌شود و از طریق خط الرأس شرقی تشکیل قلل خشکدره را داده و به صورت خط‌الرأس ۱۰۰ کیلومتری حدفاصل دو دره رودخانه هراز تا چالوس قرار می‌گیرد.

کروکی مسیر صعود به قله وروشت

دانلود ترک مسیر صعود به قله وروشت

صعود به قله وروشت

مسیر اصلی قله وروشت

مسیر اصلی صعود از روستاهای فیروزآباد و کیکو می‌باشد که در ۵۱ کیلومتری شهرستان چالوس قرار دارند. صعود از این دو روستا از چند مسیر امکانپذیر می‌باشد؛ که نزدیک‌ترین آنها مسیر فیروزآباد به کلنو و پیت غار می‌باشد.

مسیر روستای هریجان

راحت‌ترین راه صعود از شمال روستای هریجان و ارتفاع ۲٬۳۰۰ متری آغاز و بعد حرکت به سمت خشکدر می‌باشد تقریباً بعد از یک ساعت پیاده‌روی به یک گوسفندسرا در ارتفاع ۲۸۳۰ متری خواهید رسید از این نقطه با ادامه پاکوب به سمت شمال نیز می‌توان به گردنه مسیر دوم صعود رفت.

در ادامه به سمت شرق مسیر و انتهای خشکه دره به یال شرقی قله و نهایتا با ادامهٔ یال به قله خواهید رسید. این مسیر برای صعودهای زمستان پیشنهاد نمی‌گردد.

مسیر روستای ولی آباد

مسیر صعود از روستای ولی آباد کمی کوتاهتر ولی دارای بخش‌های سنگی و شیب بیشتر است. صعود به قله وروشت به صوت نرمال دو روزه اجرا می‌شود.

برای صعود از این مسیر، از روستای ولی‌آباد و ارتفاع ۲٬۲۰۰ متری حرکت نموده به سمت پاکوب‌های شمالی روستا رفته و خود را به قلهٔ تاپی (قلهٔ فرعی) که تقریباً بالای روستا قرار دارد رسانیده و بعد به سمت شرق حرکت کنید و یال را ادامه دهید تا به گردنه برسید.

گردنه را همچنان به سمت شرق ادامه دهید. در این قسمت کمی دست به سنگ خواهید داشت و به یال غربی و یک قلهٔ فرعی و سپس به قله وروشت خواهید رسید. بر روی قله در صورتی که هوا ابری نباشد دریای خزر، قله آزادکوه و قلل منطقه تخت سلیمان را خواهید دید.

گزارش صعود به قله وره وشت از مسیر روستای ولی آباد

برای صعود از مسیر روستای ولی آباد از گردنه کندوان عبور می‌کنیم. منظره کوه بزرگ وروشت را با یال‌ها و دیواره‌هایش به خوبی می‌بینیم. قله به سان تپه‌ای بزرگ در روبروی قله آزادکوه گردن برافراشته است و یال‌های آن بسیار طولانی به نظر می‌رسند.

از برف اثری نیست پس از سیاه بیشه و اندکی بعد از آن از جاده خاکی بسیار باریک به موازات جاده اصلی چالوس بالا رفته به آبادی کوچک ولی آباد در انتهای یک دره بر بالای بلندی می‌رسیم.

هوای اینجا نیز گرم است و از نسیم بی‌بهره. آبادی را به سوی شرق از درون دره‌ای وسیع و تخت که بوته‌های جنگلی آن را احاطه کرده‌اند (۱) به سوی تنگه‌ای ارتفاع می‌گیریم.

راه تا مدتی به صورت مسطح جلو رفته و با رسیدن به رودخانه که نسیم خنکی در آن جریان دارد از شیب سمت چپ بالا می‌رود (۲). ادامه این مسیر با عبور از کنار چندین گوسفندسرا به ناگهان وارد دره‌ای وسیع در زیر قله وروشت می‌شود.

در کنار رودخانه رو به سوی شرق در حالی که نسیمی خنک از راه می‌رسد مسیر را ادامه داده و سپس از طریق یال جنوبی با شیب نسبتاً تندی به سوی لبه خط الرأس جنوب شرقی صعود می‌کنیم. از شیب خاک‌های سیاه رنگ کاسته می‌شود و پس از مدت زمانی نه چندان کوتاه در شرق کوه خشکدر و دیواره‌هایش قرار می‌گیریم (۳).

منظره‌ای زیبا از قله و ارتفاعات فرعی آن در پیش رو داریم. باد شدیدی از سمت غرب می‌وزد و ما بر روی یال حدفاصل خشکدر و وروشت قرار داریم. مه کمی دره‌ها و جنگل‌های شمال را پوشانده است و تا دریا مه سفید به سان برفی موّاج بر روی یال‌ها و قعر دره‌ها به نوازش کوه‌ها مشغول است. قلل کوه‌ها همچون جزایری از دریای مه سر برون کشیده‌اند.

استراحت کوتاهی کرده رو به سوی بلندای وروشت ادامه مسیر می‌دهیم. راه با عبور از چند قله فرعی تپه مانند ادامه یافته و پس از مدتی گام بر لبه پهن قله می‌گذاریم. مناظر اطراف زیبا و رویأیی هستند دریای مه کمی عقب‌تر رفته است. به ظهر رسیده‌ایم.

هوای بسیار سردی روی قله جریان دارد. دیدار قلل سر به فلک کشیده علم کوه به خصوص ابیدر و دیوچال در غرب و قلل خط الرأس آلانه سر و زرین کوه و در جنوب برج سرافراز آزادکوه با دیواره‌هایش تماشایی هستند.

البرز مرکزی با تمامی کوه‌هایش دیده می‌شوند. حتی قله توچال در دورترین نقطه ممکن پیداست. از مسیر صعود شده به درون دره باز می‌گردیم و شب را در کنار رودخانه به سر می‌بریم و صبح فردا عازم ولی آباد می‌شویم. بهترین زمان برای صعود به قله وروشت خرداد و مهرماه می‌باشد.

چشمه‌های مسیر صعود به قله وره وشت

در انتهای روستا و در ابتدای مسیر صعود، چشمه اول (۲۳۸۰ متری) قرار گرفته و حدود ۳۰ دقیقه بعد از شروع صعود، چشمه دوم (۲۴۵۰ متری) و در کنار گوسفندسرا نیز چشمه سوم (۲۸۳۰ متری) وجود دارد. این سه چشمه محل‌های مناسبی برای تأمین آب مورد نیاز هستند. در ادامه و پس از گوسفندسرا در ارتفاع ۲۹۵۳ متری نیز آخرین چشمه وجود دارند.

قابل ذکر است که در فصول بهار و تابستان این مسیر دارای محل‌هایی مناسب برای کمپینگ و شب مانی می‌باشد. دقت داشته باشید که در زمستان تمام چشمه‌ها یخ زده هستند.

وضعیت قله وروشت در زمستان

برف سنگین دره‌های اطراف ولی آباد و هریجان و ریزش بهمن راه‌های کمی را برای صعود زمستانی به قله وروشت فراهم می‌سازند. باد شدیدی بر قله حاکم است.

راهی طولانی توأم با برفکوبی بسیار. با این حال بهترین مسیر زمستانه قله وره وشت از روستای هریجان و مسیر خشکه دره و دامنه جنوب غربی می‌باشد. همچنین صعود زمستانه قله وروشت از یال روستای ولی آباد نیز انجام می‌گردد.

نکات قابل ذکر صعود به قله وره وشت

• مسیر دشوار نبوده و در هیچ‌کجای مسیر نیاز به کار فنی یا حمایت خاصی وجود ندارد؛
• در طول مسیر صعود فضولات خرس به وفور دیده شده است که نمایانگر حضور حیوانات وحشی در این منطقه می‌باشد؛
• صعود انفرادی به قله وره وشت شاید خیلی معقول به نظر نرسد. خصوصا بعد از آخرین گوسفندسرا در ارتفاع ۳۵۰۰ متری سمت شرق که ریزش سنگ به مقدار زیادی مشاهده می‌گردد. یکی از دلایل این ریزش‌ها حضور و عبور خرس در این ناحیه می‌باشد.
• بعد از گوسفندسرا پاکوب خیلی ضعیف می‌شود و بعد از آخرین چشمه نیز ضعیف‌تر؛
• در هنگام فرود قسمت خیلی کمی از مسیر قله به سمت جنوب و پای کار پاکوب قابل مشاهده است. شاید علت اصلی عدم وجود پاکوب محدودیت در صعود قله وره وشت باشد.

منبع: “کوهنوردی در ایران” علی مقیم گردآوری: حامد اسپرهم با تشکر از: ابوالفضل رجبی