آموزش گرم کردن چادر و کیسه خواب

آیا می‌دانید گرم کردن چادر و کیسه خواب امر بسیار مهمی است. کوهنوردی در زمستان می‌تواند همچون فصول دیگر، لذت بخش و رویایی باشد، همچنین سرمای زمستان می‌تواند یک سفر را به خاطره‌ای تلخ تبدیل کند. عدم استراحت شبانه در یک برنامه کوهنوردی خستگی روز بعد را به همراه خواهد داشت.

به همین دلیل است که گرم کردن چادر و کیسه خواب امر بسیار مهمی می‌نماید. یکی از روش‌های گرم کردن کیسه خواب استفاده از بطری آب گرم است.

ابتدا آب را به وسیله گاز یا آتش به نقطه جوش برسانید و سپس مقداری از آن را روی سطح خارجی بطری پلاستیکی خالی بریزید. این کار باعث خواهد شد، بطری هنگام پر کردن آب جوش فرم اولیه خود را از دست ندهد.

سپس بطری را از آب جوش پر کرده و نیم ساعت قبل از خواب درون کیسه خواب قرار دهید. این کار بسته به درجه حرارت محیط و جنس کیسه خواب، به طور میانگین به مدت ۳ ساعت کیسه خواب را گرم نگاه خواهد داشت.

پس از سرد شدن آب، بطری را از کیسه خواب خارج کرده و یا بطری آب گرم جدیدی جایگزین نمایید.

توجه کنید استفاده از آب با درصد نمک بالاتر می‌تواند مدت بیشتری حرارت را حفظ کند (نمک باعث بالا رفتن نقطه جوش آب شده به این معنی که آب بجای ۱۰۰ درجه در ۱۲۰ درجه به نقطه جوش خواهد رسید).

در صورتی که از آب با غلظت نمک بالا استفاده می‌کنید مراقب باشید که بطری آب گرم به پوست شما آسیبی نرساند.

استفاده از انواع آتروپات نیز می‌تواند جهت گرم کردن کیسه خواب مفید باشد با این تفاوت که راندمان بطری آب جوش را نخواهد داشت و حرارتی به مراتب کمتر ارائه می‌دهد.

یکی از روش‌های گرم کردن کیسه خواب و چادر کوهنوردی استفاده از دستگاه‌هایی است که با باتری کار می‌کنند و جریان الکتریسیته را به حرارت تبدیل می‌کنند.

یکی دیگر از روش‌های گرم کردن کیسه خواب استفاده از وسایل گرمایشی است که با سوخت بنزین زیپو کار می‌کنند و در حدود ۴ ساعت درون کیسه خواب را گرم نگاه می‌دارند.

اغلب به این باوریم که استفاده از لباس بیشتر در هنگام خواب باعث احساس گرمای بیشتر می‌شود. در صورتی که استفاده بیش از حد از لباس در هنگام خواب اثر عکس داشته و چه بسا شما سرمای بشتری را احساس خواهید کرد.

علت این احساس سرما شعاع بحرانی مکانیک سیالات است که تأیید می‌کند چنانچه عایق پیچیده شده بر روی یک منبع گرمایی از شعاع بحرانی منبع بیشتر باشد انتقال گرما از منبع به محیط نه تنها کاهش نخواهد داشت بلکه از حالت بدون عایق نیز بیشتر خواهد شد.

بهترین روش استفاده از لباس‌های استرچ (ترجیحا نانو) و نپوشیدن جوراب در کیسه خواب است. این روش باعث خواهد شد که محیط و جداره‌های کیسه خواب در اثر انتقال دمای بدن شما دائما یک تعادل گرمایی با بدن شما داشته باشند و شما احساس سرمای کمتری خواهید کرد.

پاها بدلیل فاصله زیاد با قلب همیشه از سایر نقاط بدن سردتر هستند. نپوشیدن جوراب در کیسه خواب باعث خواهد شد گرمای درون کیسه خواب به پای شما انتقال پیدا کند.

فراموش نکنید این روش برای کیسه خواب‌هایی موثر است که از جنس خوبی برخوردارند و در مورد کیسه خواب‌‌های با الیاف بی‌کیفیت پاسخگو نیست!

ریختن ذغال در زیر کیسه خواب و یا چادر و مدفون کردن آن با لایه نازکی از شن یا خاک روش بسیار مناسب برای مبارزه با سرما است. به خاطر داشته باشید که سرما از زیر نفوذ می‌کند در نتیجه گرم کردن زمین در هنگام خواب بسیار روش کارامدی در مبارزه با سرما خواهد بود.

استفاده از فوم در زیر کیسه خواب یا چادر جهت ایجاد مانعی عایق در برابر سرما از دیگر کارهایی است که نتیجه موثری خواهد داشت.

همراه داشتن نایلونی به ابعاد کیسه خواب و یا چادر نیز می‌تواند در عدم انتقال رطوبت از زمین به بدن موثر باشد.

استفاده از بخاری‌هایی که با گاز کمپینگی کار می‌کنند می‌تواند به طور متوسط ۲ ساعت محیط چادر را گرم نگاه دارند. گاز کمپینگی در هنگام سوختن و ترکیب با اکسیژن تولید منواکسید کربن نمی‌کند در نتیجه خطری شما را تهدید نخواهد کرد.

مراقب باشید بخاری واژگون نگردد چون می‌تواند باعث آتش گرفتن چادر و آسیب جدی به شما شود. هرگز بخاری یا گاز پیک نیکی که از گاز متان استفاده می‌کنند و نیز ذغال قرمز را برای گرمایش درون چادر قرار ندهید.

گاز متان پس از سوختن مونواکسید کربن تولید می‌کند که می‌تواند شما را بیهوش کند و در مدتی کمتر از ۱۰ دقیقه باعث مرگ شما شود همچنین ذغال قرمز چوب گازهای سمی از خود تولید می‌کند که برای سلامتی شما مضر است.

یک خواب خوب و راحت در کوهستان برابر است با راندمان بالای موافقیت در برنامه روز بعد پس گرم کردن چادر و کیسه خواب در هوای سرد نقش به سزایی در موافقیت در برنامه دارد.

عوامل خطرساز برای مسمومیت با مونواکسید کربن در چادر

۱- پخت و پز (اجتناب از جوشانیدن درازمدت، نگهداری اجاق گاز تحت فشار، استفاده از سوخت‌های سفید خالص، استفاده از تابه قطر کوچک، استفاده از حداکثر شعله آبی و جلوگیری از شعله کم و اگر شعله اجاقتان زرد رنگ بود و برای مدتی متوجه آن نشدید آن را خاموش کرده و چند دقیقه چادر را تهویه کنید).

۲- اگر در یک کمپ به مدت طولانی اقامت دارید و این بیماری در شما دیده می‌شود (علائم آن: سردرد، افزایش تعداد ضربان قلب) باید چادر را در وقت‌های منظم تهویه کنید.

۳- نبایست برف روی چادرمان قرار گیرد چون باعث جلوگیری از تنفس چادر می‌شود.

۴- در ارتفاعات بالاتر این بیماری بیشتر شایع است.

منبع: ویکی‌کوه و …
گردآوری: پریسا رهبری