کوهنوردی درس زندگی
کوهپیمایی یا کوهنوردی فعالیتی است که هر کسی با دید متفاوتی به آن مینگرد. بعضیها به عنوان تفریح به آن نگاه میکنند و بعضیها به عنوان یک ورزش سالم و عدهای دیگر به عنوان یک ماجراجویی خطرناک اما نکته مشترکی که همه این دیدگاهها را به هم نزدیک میکند درسی است که همه کوهنوردان خواسته یا نخواسته از آن یاد میگیرند درواقع کوهنوردی درس زندگی است.
کسی که تصمیم صعود به قلهای را میگیرد باید مراحل مختلفی را طی کند که درست همانند طی کردن مراحل مختلف در زندگی برای رسیدن به یک هدف میباشد. همانند زندگی که هر فردی باید هدفی را انتخاب کند یک کوهنورد باید قله صعودش را انتخاب کند و برای رسیدن به قله یا هدف مورد نظر احتیاج به یک برنامهریزی دقیق و حساب شده دارد.
در کوهنوردی مواردی همچون پوشاک مناسب، آب و غذای کافی، وسایل امداد و نجات، بررسی وضعیت آب و هوا و بررسی توانمان برای صعود و در زندگی مواردی همچون کار و تحصیلات، سلامت جسم و روان و بررسی مشکلات احتمالی پیشرو و چگونگی فائق آمدن بر آنها، از جملهی آن اهداف میباشند.
یک کوهنورد میآموزد که چه در زندگی و چه در کوه باید با قدمهای محکم یکنواخت و ثابت به سمت هدف حرکت کرد، میآموزد که باید در مسیر حرکتش از زیباییهای اطرافش هم لذت ببرد، میآموزد که فقط میتواند به خودش تکیه کند، میآموزد که در موقع خستگی و در اوج ناامیدی یک تجدید قوای کوچک میتواند دوباره امید و قدرت رسیدن به هدف را به او باز گرداند و مهمترین نکتهای که فرا میگیرد آن است که فقط پشتکار و تحمل خستگی میتواند او را به قله و هدفش برساند.
هیچ کس بهتر از یک کوهنورد نمیداند که رسیدن به هدف مورد نظر در زندگی چه احساس لذت بخشی به انسان میدهد، احساسی که سرشار از شادی، سبک بالی، اعتماد به نفس و امید به زندگی میباشد و این احساس به آدم انگیزه انتخاب کردن قله و هدف بلندتری را میدهد.
مهمترین درسی که ما میآموزیم مغرور نبودن است، چون وقتی از بالای یک قله اطراف خود را مینگریم، پی به بزرگی و قدرت خداوند میبریم، دنیایی که در آن زندگی میکنیم چقدر بزرگ و زیباست و پی میبریم که ما قطره آبی بیش در مقابل این اقیانوس نیستیم.
پس بیائید تا این لذت را با دیگر دوستانمان شریک شویم.
منبع: کوهنوردان زرتشتی ایران