آسمانکوه
آسمانکوه بخشی از سلسله کوههای شمال دشت لار و از جمله ارتفاعات ناحیه کوهستان لار و جزء استان تهران است.
توپوگرافی قله آسمانکوه
تک قله آسمانکوه به ارتفاع تقریبی ۳۸۱۰ متر یا به قولی دیگر عثمان کوه از جمله ارتفاعات جالب در شمال دشت لار و تک قلهای مرتفع با یک شاخک در سمت شرقی آن است. این قله از سمت شمال به کوه الرم و از جنوب به کمردشت میرسد.
وجه تسمیه آسمانکوه
قله آسمانکوه یا عثمانکوه در مرکز دشت لار واقع شده است جایی که محل استقرار ایل هداوند ورامین بوده و احتمالا عثمان نام یکی از رؤسای آنان در این موقعیت بوده که برای نشان دادن محل این ایل از دوردست میگفتهاند پای عثمان کوه که این اشارت را ایلیاتیهای همجوار تیزکوه به کار میبردند.
نام عثمان کوه تا سال ۱۳۵۵ همچنان روی این کوه متداول بوده، از این سال با استناد به گویانمایی نقشههای توپوگرافی در ایران نام چمن اسبی کالک روی این قله گذارده شده است. تا سال ۱۳۷۰ مجددا کوهنوردان پلور نام آسمانکوه را به جای اسبی کالک بر این کوه زیبای مخروطی شکل مینهند.
صعود به قله آسمانکوه
دشت لار در قلب رشتهکوههای البرز مرکزی ارتفاعات متعددی دارد که عبارتند از الرم، گونکچال، کوه زرشکی، کمردشت، جیرک، آرو و آسمانکوه. آسمانکوه یا به زبان محلی اسبی کالک، از ویژگی خاصی در میان این رشتهها برخوردار است. این ویژگی به خاطر شکل و ساختار آن است که معمولا از فواصل دور به صورت مخروط هرمی عظیمی نمایان است.
اگرچه وقتی از زوایای نزدیکتر به آن مینگریم به جز جناح شمال غربی آن، دیگر از شکل هرمی برخوردار نیست. اما خود قله به واسطه این ویژگی و ارتفاع قابل ملاحظه آن از اعتبار خاصی در منطقه برخوردار است.
کروکی قله آسمانکوه
دانلود ترک مسیر صعود به قله آسمانکوه (گروه خطالرأس / مجید قیدینژاد)
مسیرهای صعود به قله آسمانکوه
یال جنوبی آسمانکوه
با ورود به درهای در شمال امامزاده پنج تن به گردنه جنوبی قله رسیده و از طریق این گردنه با صعود یال جنوبی میتوان به قله رسید. (این مسیر کوتاهترین مسیر صعود میباشد) قابل ذکر است در گردنه جنوبی و در ارتفاع حدودا ۲۸۴۴ متری چشمه آبی وجود دارد که میتواند مورد بهرهبرداری جهت تأمین آب قرار گیرد.
مسیر شمالی آسمانکوه
با ورود به تنگهی شمالی آسمانکوه و استفاده از مسیر پاکوب کنار رودخانه تا گردنه که مسیری نرمال و راحت است و ادامه تا یال زیر قله که در انتها مقداری دست به سنگ هم دارد.
یال شمال غربی آسمانکوه
با صعود از طریق این یال و رسیدن به خط الرأس و صعود سه قله فرعی، در نهایت میتوان به قله اصلی دست یافت، قابل ذکر است که در این مسیر تا قبل از قله فرعی دوم، قله اصلی قابل مشاهده نیست. (بیشتر این مسیر تیغهای، پرشیب، ریزشی و صخرهای میباشد و دشوارترین مسیر صعود به آسمانکوه است).
قابل ذکر است که چشمه دوبرار حدود ۱۵ دقیقه از محل ابتدای یال شمال غربی فاصله دارد و در غرب رودخانه لار قرار گرفته است که در صورت نیاز میتوان برای تأمین آب مورد نیاز از آن استفاده کرد.
یال شرقی
در نظر داشته باشید که صعود از این مسیر بخاطر مسافت تهران تا پای کار بصورت ۱/۵ تا ۲ روزه اجرا میشود. از مسیر جاده هراز به پلور و از این بخش کوچک پای دماوند با استفاده از جاده خاکی دشت لار، دریاچه آن را از سمت شمال دور زده و مقداری وارد گزل دره (سومین دره در این مسیر پس از دلی چای و سفیدآب) میشویم.
منظره برج مخروطی عظیم اسبی کالک یا همان آسمانکوه در پیش روی ما قرار دارد. در امتداد رودخانه بزرگ الرم در گزل دره به سوی شمال، با عبور از چمنزارهای وسیع و مراتع سرسبز و پر از پوشش گیاهی پس از دو ساعت به تنگه الرم رسیده، از آن عبور کرده و پس از نیم ساعت وارد مرتع الرم میشویم.
این دشت در پای قلل ارو و جیرک قرار دارد. مقداری به سمت غرب تغییر جهت داده و از یال کوچکی که در واقع ابتدای یال اصلی شرقی آسمانکوه است، ارتفاع گرفته با شیب بسیار تندی به سوی یک قله فرعی صخرهای بالا میرویم. مسیر یال سنگلاخی، در سمت شمال به شیبهای تندی ختم میگردد.
با افزایش ارتفاع پس از سه ساعت به محل تلاقی یال جنوبی به یال شرقی رسیده، به سمت شمال تغییر جهت داده و از فراز تکههای صخرهای کوچک و بزرگ قله فرعی ۳۷۵۰ متری شرقی آسمانکوه کمی پایین میرویم.
سپس از سوی دیگر آن، شیب انتهایی سنگلاخی را به سوی برج قله تعقیب کرده و در حالی ادامه مسیر میدهیم که دیوارههای عظیم شمالی قله را در زیر پایمان مشاهده کنیم. بالاخره پس از یک ساعت و نیم قله آسمانکوه با ارتفاع ۳۸۱۰ متر را صعود خواهیم کرد.
برای فرود نیز از همان مسیر صعود شده با صرف دو ساعت و نیم زمان، به سوی یال شرقی و در نهایت مرتع الرم رفته و پس از آن نیز با استفاده از وسیله نقلیه از مسیر رودخانه به جاده خاکی لار باز میگردیم.
دید از قله
در شمال قله آسمانکوه، خط الرأس الرم، جیرگ، قلل دیوآسیاب و از پشت آن مقداری از چپکرو و خط الرأس دوخواهرون دیده میشود. در غرب کاسونک و یونزا و گردنه خاتون بارگاه و قله اشتر در جنوب، خط الرأس کوههای لواسان، قلل آتشکوه، مهرچال، ریزان، فیل زمین، کوه کبود، گلزرد و بالاخره در شرق کوه دماوند، قلل نمک کوه سر، کوه زرشکی و آب سفید دیده میشوند.
منبع: “کوهنوردی در ایران” علی مقیم
بسیار عالی ممنون از شما